Aurora

     "Луда ли сум? Луда? Мора да сум луда..."

     Постојано си ги повторуваше овие зборови, додека лежејќи полугола покрај него, се обидуваше да заспие.

Тој, тој беше нејзиниот избор, еден и единствен, нејзиниот човек, нејзинот партнер. Го сакаше. Го сакаше? Беше убедена дека го сака, иако на моменти не поднесуваше да биде блиску до него. На моменти како да живееше со странец. Или пак странецот наеднаш стана таа?

Не можеше да разбере, не можеше да сфати зошто не успева да ја почувствува љубовта кон него. Љубовта која знаеше дека е во неа, дека мора да е во неа, само не знаеше каде. А толку очајно сакаше да ја почувствува.

Немаше возбуда кога ќе го погледнеше, не и` недостигаше кога не беше покрај неа, едноставно како да немаше ништо.

Дали животот со него и` стана само најобична навика?

.